موشخوشو، چیست و رد پای آن در تخت جمشید«؟» واقع در سرزمین پارس « ایران فعلی» چه میکند ؟

هیات باستان شناسی ایتالیائی، بنائی را در سه کیلومتری به اصطلاح « تخت جمشید !؟» و در تپه باستانی « تل آجری» یافته اند، که در آن رد پای هنر و معماری بابلی دیده می شود. 

 تپه تل آجری، که اخیراً معروف به دروازه کوروش گردیده، آجرهای لعابداری با نقش یک گاونر و نقش یک موجود اسطوره ئی، بنام  موشخوشو « mušḫuššu، یعنی نماد جانوری خدای ملی بایل»، بنام مردوک ، کشف گردیده است. 

همانطوریکه میدانید، مردوک (Marduk) فرزند  انکی، یکی از خدایان باستانی تمدن بابل است. 

چنانچه او در دوره حمورابی، مشهور ترین پادشاه دودمان نخست بابل، به حیث نگاهبان بابل به شمار می رفت. اما رفته رفته جایگاه خدائی او گسترده ، تثبیت و خدای ملی بابل شد.   این موجود هیبریدی و اسطوره ئی، براساس نگاره هائی که از او بر روی دیوارهای  دروازه  ایشتار، که  توسط  نبوکد نصردوم، در حدود (۵۷۵) سال قبل از میلاد ساخته  و در شهرکهن بابل نقش  شده  بود، دارای بدنی فلس دار با چنگالهای بزرگ در پاها و گردن بلند و دم  دراز و سری کوچک با زبانی شبیه زبان سوسمار و زائده شاخی شکل بر روی سر بوده است.

حالا اینکه اولین و آخرین  نقش  موشخوشو - نماد مردوک، « خدای بزرگ خدایان بابل و بت مورد پرستش کوروش»، با الهام از هنر معماری بابلی، در ساحه  بنای نیمه کاره  تخت جمشید «!»، گویا پایتخت پادشاهان هخامنشی، چرا و به چه منظوری نقش شده  و وجود داشته،  قضاوت را به شما دوستان  واگذار مینمایم.