مفهوم، تاریخچه و کاربرد نماد هاله نور در تمدن ها و ادیان مختلف !

واژه هاله، از کلمه یونانی الو - هالو (ἅλως، hálōs) اخذ شده  وهاله نور، به تاج و حلقه ئی از پرتوهای نور « طلائی، زرد و سفید رنگ » گفته میشود، که  در نماد نگاری بسیاری از ادیان برای نشان دادن شخصیتهای مقدس بکار رفته  و هم در دورههای مختلفی در تصاویر فرمانروایان و قهرمانان نیز استفاده شده است.

 چنانچه در هنر مذهبی یونان باستان، روم باستان، مسیحیت، هندوئیسم و ​​بودیسم  ودر میان سایر ادیان، افراد مقدس با هاله ئی به شکل یک حلقه درخشان و در هنر آسیائی  بعضاً  مقدسین و پادشاهان با شعلههای آتشی که از شانههای آنها زبانه میکشید، به تصویر کشیده میشدند.

  اغلباً  این هالههای نور، بنام mandorla، نامیده می شوند. البته ماندورلا، همان هاله نور بادامی شکلیست، که کل پیکره یک شخص مقدس را احاطه کرده باشد.

 در ذیل شما تصاویری را ازجعبه طلائی و برنزی کنیشکای بزرک،توآم با مجسمه بودا، مجسمه  بودا، درحالت معجزه بزرگ و یا معجزه سراوستی، مجسمه میتریا و سکههای طلائی ویما کدفیزس کوشانی و هوویشکای کوشانی را ملاحظه مینماید، که در آنها شخصیتهای مقدس و پادشاهان توسط هالههای نور احاطه شده اند و یا اینکه شعله های  آتش از شانههای آنها زبانه میکشند.