|
|
- یک و بدی جهان عمل و طرح نو کند
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- جهد کن ای هموطن وامانده گی در کار نیست
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- دلم به غصه گره خورده زیر ِ آوار است
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- ز هوس پا بریده ام که مپرس
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- میشوم افسر اگر او شوق باداری کند
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- چه شد از من ِ بینوا میگریزی
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- در طپش های دل سوخته لنگر کردم
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- آهنگ آرزو به هوایت سرودنست
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- شهپرِ عشق کاش چون بالِ هُما بودی مرا
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- تا کی خزان باشدی فصل بهار ما
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- تا اوج چرخ غلغله برپا کنم کم است
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- به اقلیم عشقم چرا پا زدی
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- مشو تو همچو شه محمود کس ایاز تو نیست
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- ز هجرانت کشیدم غم از این غباره تر بادا
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- افتاده به پیش قدمت کوهی گران است
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- بر ِ مطرب ِ بد آموز دف و چنگ می فرستم
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- ز وضع نا رسایی چشم خونبار اینچنین باید
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- عطر ز بوی معنی چون من شمیده رفتن
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- عشق تا جولان عیانی می کند
|
دیوان اشعار |
شعر |
|
|
- سفسطه گوی بی هنر یار و انس نمی شود
|
دیوان اشعار |
شعر |