در سال ۱۲۹۲ در لودهیا هند، دیده به جهان گشود و در بهار ۱۳۱۶ در ۲۴ سالگی در کراچی دیده از جهان فرو بست.
پدرش را در سن شش ماهگی از دست داده مادرش نیز، کمی پس از مرگ رابعه، در گذشت.
از رابعه فرزندی نمانده است. او در نزد مادرش شعر آموخت و علاقه فراوان به حافظ، صایب، نظامی، سعدی و مولانا داشت. او سپس، مجذوب بیدل کابلی شد.
او شعر را اثر تفنن می گفت.
اشعار او توسط شوهرش (محمد اثیر) جمعاوری شده در سال ۱۳۶۴ در کتاب به نام (داغ لاله) در کابل به چاپ رسید.
نمونه شعرش:
اثبات‌پذیری کامل این پژوه٬ نیازمند به منابع و تحقيقات بیشتر است. ازینرو٬ هرگونه تغيير و تحول و یا حتی٬ حذف مطالب را انتظار داشته باشید.
This section may requires more references or sources. The research in this section, may vary, change or even could be removed from the page. Please be advised.
